Corinne Broekman gestart als geneesheer-directeur iHUB
10 maart 2021 

Corinne Broekman gestart als geneesheer-directeur iHUB

Op 1 februari 2021 is Corinne Broekman (60) gestart in de functie van geneesheer-directeur. In deze voor iHUB nieuwe functie is Corinne verantwoordelijk voor het inhoudelijke beleid van iHUB en belast met de zorg voor de algemene gang van zaken op inhoudelijk gebied. Haar benoeming is een belangrijke stap in de verdere professionalisering van onze jeugdzorg, speciaal onderwijs en jeugd GGZ.

Om de verantwoordelijkheid van het inhoudelijke beleid te kunnen waarmaken, bekleedt een geneesheer-directeur een relatief autonome positie. Zo geeft zij gevraagd en ongevraagd advies en heeft zij een rechtstreekse lijn met de Raad van Toezicht van iHUB. Daarnaast is Corinne voorzitter van het advies- en expertteam in oprichting, waarin medewerkers participeren vanuit verschillende inhoudelijke disciplines. Ook gaat zij zich rechtstreeks bezighouden met de transformatie in de JeugdzorgPlus, denk daarbij onder meer aan de beweging naar meer ambulante vormen van jeugdzorg.

Corinne heeft inmiddels een vliegende start gemaakt in de organisatie, locaties bezocht en veel gesprekken gevoerd: “Ik ben onder de indruk van de toewijding die ik bij onze collega’s heb gezien. Met mijn professionele én persoonlijke ervaring hoop ik in mijn functie als geneesheer-directeur een waardevolle en energieke bijdrage te kunnen leveren aan de richting die iHUB inslaat en daarmee in het bijzonder aan onze cliënten, hun ouders en aan mijn collega’s.”

 

Wie is Corinne?
Sinds jaar en dag ben ik werkzaam als kinder- en jeugdpsychiater, voor mij een prachtig vak met veel afwisseling, inspiratie en voldoening. Ik ben zestig jaar oud en woonachtig in Den Haag.
Hét voordeel van ouder worden is de ervaring die je opbouwt als professional, maar ook als persoon, in al zijn facetten. Het wordt leuker wanneer je je vak steeds beter in de vingers krijgt en hierin speelt ervaring een veelbetekenende rol. De input van wetenschappelijke kennis is belangrijk, maar evenzeer de persoonlijke inbreng. Mensenwerk is en blijft het, ondanks de maatschappelijke druk door efficiency en de economische belangen.

Mijn opleiding tot kinder- en jeugdpsychiater heb ik indertijd in Utrecht afgerond. Vervolgens heb ik op diverse plaatsen in de GGZ gewerkt, zowel ambulant, als klinisch. Met veel interesse heb ik mij destijds verdiept in het forensische veld en ik leerde veel door de verrichte diagnostiek en advisering aan de rechtelijke macht. Het raakvlak van mijn vak met justitie, zowel civiel- als strafrechtelijk, heb ik altijd erg boeiend en inspirerend gevonden.

Jeugdzorg
Mijn functie als kinder- en jeugdpsychiater in de gesloten jeugdzorg maakte voor mij duidelijk dat veel jongeren in hun voorgeschiedenis verwaarlozende aspecten hebben en dit niet alleen in hun leefomgeving, maar ook qua zorg en begeleiding. Het zijn jongeren waarvan een deel helaas ook met justitie te maken krijgt. Maar ook dan blijft het zaak dat hun complexe problematiek wordt verhelderd en ingezette zorg en begeleiding passend zijn.
De afgelopen jaren heb ik als portefeuillehouder medische zaken gewerkt in een instelling voor eetstoornissen. Ervaringsprofessionals zetten hier hun eigen kwetsbaarheid in, als instrument in de behandeling. Hoe belangrijk is het van je eigen kwetsbaarheden bewust te blijven en te leren.

Naast mijn werk, zijn mijn familie en vrienden heel belangrijk. Mijn partner en ik hebben samen vijf kinderen en acht kleinkinderen. Heerlijk om oma te zijn en de ontwikkeling van de hele kleintjes weer te mogen meemaken en hoe bijzonder is het, om je eigen kinderen zo op enige afstand te zien moederen en ja, soms ook te zien modderen met alle stress die een gezin nu eenmaal met zich meebrengt. Ik weet zelf hoe lastig en vermoeiend dit kan zijn.

Zeilen

Mijn grootste passie is, naast onze hond, de natuur, films (en een lekkere serie): zeilen. Zeilen betekent voor mij: met een open blik de trossen los en voortdurend problemen oplossen. Zo is er vaak te veel wind of te weinig, of er gaat iets stuk. De symboliek spreekt mij aan; stressbestendig zijn, navigeren met inachtneming van de natuurlijke elementen en het onvoorspelbare. Hoe met dit alles om te gaan, door aan te pakken en uiteindelijk je doel te bereiken: de veilige haven of de plek waar het anker uitgaat. Op onze boot ontdek ik steeds weer de kernwaarden van de relatie: samenzijn, teamspirit, doorgaan ondanks tegenslagen, ook wanneer het even niet voor de wind gaat en alle zeilen moeten worden bijgezet. Zo kan zeilen een afspiegeling zijn van je werk en je leven; ontspannen met een glimlach, of aangelijnd in zwaar weer.