Suzanne geeft op de Gelinckschool les aan de leerlingen van groep zeven en acht. Lieke is een van hen. Eerder deelden we haar verhaal. In deze blog vertelt Suzanne over haar ervaring met Lieke. Suzanne: ‘Als een onzeker meisje kwam Lieke bij ons binnen. Ze vertrouwde haar klasgenoten niet. Een grapje of opmerking labelde ze negatief. Ze trok zichzelf terug of werd juist heel boos. “Ze luisteren niet naar mij!” riep ze dan. Positief contact maken met haar klasgenoten, dat heeft ze bij ons op school geleerd.’
Vriendschappen
‘Iedere dag gingen wij met Lieke in gesprek. Wij vroegen dan: wat is er gebeurd? Wat voelde je toen? Wat deed je? Wat was het gevolg? Contact maken, dat aandurven, was belangrijker dan het resultaat.’ Eén keerpunt in Lieke’s gedrag is er niet geweest. Suzanne noemt het een opstapeling: ‘Lieke kreeg steeds meer zelfvertrouwen waardoor ze zichzelf durfde te laten zien. Ze ontwikkelde vriendschappen waardoor ze mij als leerkracht minder nodig had. Nu zie ik haar in de klas haar eigen plan trekken. Ze kiest zelf met wie ze wil spelen of met wie ze een opdracht doet. Ze lacht vaker, geeft haar mening en zoekt contact met haar klasgenootjes. Haar klasgenoten bedoelden het goed, dat ziet ze nu wel in.’
Foto: Vincent van Dordrecht
‘Wat ik van Lieke heb geleerd? Nou, Lieke is gek op paarden. Hoe je hen moet verzorgen, dát heb ik wel geleerd haha! Nee hoor, dat is gekheid. Van Lieke leerde ik dat een kind zowel introvert als extravert kan zijn. Ze is enerzijds afwachtend, anderzijds ook heel enthousiast. Na drie weken presenteerde ze voor de klas een werkstuk over paarden. Dat vond ik heel knap. Weet je? Haar afwachtend noemen, zoals ik net deed, dat klopt eigenlijk niet. Lieke ís extravert. Ze durft dat nu te laten zien. Haar passiviteit, veroorzaakt door de ervaringen op haar vorige school, dat verdwijnt. Op onze school is ze zichzelf. Dat gaan wij steeds meer zien. Ze tekent en schrijft ook voor de schoolkrant, daar heb je zelfvertrouwen voor nodig. Lieke vond op onze school zichzelf terug. Dat is zo mooi.’
Eén-op-één
Na de zomervakantie start Lieke in een kleine klas op een middelbare school. Suzanne: ‘Die persoonlijke aandacht, even een één-op-één-momentje, dat heeft ze nodig. Al gun ik dat natuurlijk ieder kind. De overgang naar een nieuwe school is groot, maar dat gaat Lieke zeker lukken. Mijn advies aan Lieke? Blijf jezelf. Kies altijd de versie van jezelf die het beste bij jou past, laat dat niet afhangen van de situatie.’
Lees ook het verhaal van Lieke.
Deze blog is onderdeel van de reeks 'Die ene hulpverlener/jongere/docent...'.
