iHUB werkt hard aan het verbeteren en vernieuwen van jeugd- en familiezorg. Collega’s in alle lagen van de organisatie houden zich ermee bezig. Hoe doen ze dat? Wat vinden ze van de afbouw JeugdzorgPlus en de opbouw van alternatieve hulpvormen? In deze maandelijkse doorgeefblog lees je alles over mooie veranderingen, lastige knelpunten en persoonlijke drijfveren binnen de familiezorg. #vooruit
Deze editie: Lieke van Domburgh, bestuurder van iHUB.
‘Echt hoor. Wat hebben we Jeugdzorgplus hard afgebouwd het afgelopen jaar. Ik voel me soms overvallen door de werkelijkheid. Tegelijkertijd hebben we mooie, passende alternatieven ontwikkeld om jeugdhulp op een nieuwe manier vorm te geven. Als vakgenoten, vrienden of familie me vragen waar we als organisatie nu staan, dan zeg ik dat het tijd is om te verbinden. We hebben alle ingrediënten om sterke, passende hulp- en onderwijstrajecten te maken voor onze cliënten. Ik denk aan School2Care, de Studio’s, gezinsopnames en verkleinde groepen. En aan het doorlopend integraal dagprogramma, specialistische GGZ/familiekracht en Gezin Totaal. Verder hebben we gezinsbehandeling, Mockingbird en een breed pallet speciaal onderwijs…. We hebben veel ingrediënten, nu is het tijd om uit te vinden hoe we het ultieme gerecht kunnen maken. Met elkaar, zowel binnen iHUB als daarbuiten.'
Verschillende versies
'Het lastige hierbij is: er is niet één juiste combinatie. De verschillende ingrediënten geven ruimte voor meerdere versies. Niet ieder kind is hetzelfde, niet ieder gezin is hetzelfde, niet iedere achtergrond speelt even hard mee. Ruimte voor verschillende versies van hulp is de kracht en tegelijk ook de kwetsbaarheid. Je moet voor ieder traject opnieuw het wiel uitvinden. Of in elk geval ‘een klein wieltje’, maar daarbij natuurlijk zoveel mogelijk gebruik maken van onze collectieve kennis en ervaring.'
Foto: Vincent van Dordrecht
Compassie en erkenning
'Als bestuurder vind ik die verschillende ingrediënten soms lastig. Positieve aandacht voor het één, voelt bijna automatisch dat je tegen het andere bent. Als ik trots ben op Harreveld, ben ik dan tegen School2Care? Nee! Ik ben trots op alle onderdelen. Heel snel zit je verdedigend in de wedstrijd, terwijl het juist de kunst is om er waarderend in te zitten. Hoe doe ik dat? Ik denk met compassie en erkenning trots op het één te kunnen zijn zonder het andere af te vallen of tekort te doen. Dat is wat ik probeer te doen tijdens de vele gesprekken die ik voer.'
Topgerecht maken
'De volgende stap waar we nu als organisatie voor staan is om vanuit rust en gezamenlijkheid voor cliënten een analyse te doen over wat nodig is en vervolgens alle ingrediënten die we in huis hebben aan elkaar verbinden. In dit proces kunnen we onszelf nog verbeteren. Het vraagt van ons allemaal dat we onderling veel in gesprek gaan. Ik probeer vaak bewust even in andermans schoenen te gaan staan. Dat geeft een ander perspectief en is vaak een weg naar openingen. Dit doe ik overigens niet alleen intern, ook extern. Als we elkaar erkennen en waarderen en op samenwerking vertrouwen kunnen we met alle ingrediënten samen een topgerecht maken. Telkens weer op nieuw.'
Lieke geeft de blog door aan Bas Draaier, gedragswetenschapper op onze locatie Harreveld. ‘Omdat hij verrassende combinaties maakt als het gaat om hulp.’ Lees zijn verhaal hier.
